Bölme, Anıl Bekirİnal, Arda2019-01-102019-01-102017-11İnal, A. (2017). Nükleer enerji alanında üçüncü şahıslara karşı hukuki sorumluluğa ilişkin Paris Sözleşmesi ve Paris Sözleşmesi’ni değiştiren 2004 Protokolü’nün Türk hukukuna uygulanması. (Yayımlanmamış uzmanlık tezi). Ankara : Türkiye Atom Enerjisi Kurumu.http://kurumsalarsiv.tenmak.gov.tr/handle/20.500.12878/1023Nükleer enerjinin, elektrik üretimi başta olmak üzere tıp, endüstri, tarım, ulaştırma ve diğer pek çok alanda faydalar sağlamakla birlikte, taşıdığı karakteristik risklerle insan toplum ve çevre ve hatta gelecek nesiller üzerinde uzun zamanlı ve sınıraşan bir etki potansiyeline sahip olması, bu alanda ayrı, özel ve uluslararası bir hukuki sorumluluk rejimine ihtiyaç duyulmasına neden olmuştur. Dünya üzerinde nükleer enerji alanında üçüncü kişilere karşı hukuki sorumluluğa ilişkin belirli birtakım prensipler etrafında birleşen farklı uluslararası sözleşme rejimleri bulunmaktadır. Bu rejimler Nükleer Enerji Alanında Üçüncü Şahıslara Karşı Hukuki Sorumluluğa İlişkin Sözleşme (Paris Sözleşmesi), Nükleer Zarara İlişkin Hukuki Sorumluluğa Dair Viyana Sözleşmesi ve Nükleer Zararların Tazminine İlişkin Ek Sözleşme (The Convention on Supplementary Compensation for Nuclear Damage-CSC) rejimleridir. Türkiye, bu nükleer sorumluluk rejimleri içerisinde Paris Sözleşmesi’ne taraftır. Diğer uluslararası düzenlemeler gibi Paris Sözleşmesi de taraf devletleri millî hukukunda gerekli gördükleri tamamlayıcı düzenlemeleri yapmakta serbest bırakmakla birlikte nükleer sorumluluğa ilişkin kuralların birleştirilmesi amacı çerçevesinde taraf devletlerin iç hukuklarına kaim maddi hukuk hükümleri ihdas etmiştir. Bu hükümlerden bazıları iç hukukta düzenleme yapılmasını gerektirmekte ise de ülkemizin henüz buna yönelik bir düzenleyici kanunu bulunmamaktadır. Nükleer sorumluluk hukuku olarak adlandırılan hukuki rejimin ve Paris Sözleşmesi’nin ilkeleri ile hükümlerinin iç hukuktaki yansımalarının irdelenmesi, Türkiye’de nükleer enerji alanında yasal ve hukuki altyapının oluşturulmasında önemli katkılar sağlayacaktır. Ayrıca, yakın gelecekte dünyada yürürlüğe girmesi beklenen Paris Sözleşmesi’ni Değiştiren 2004 iv Protokolü’nün de irdelenmesi ve Türk hukukunda yaratacağı etkinin değerlendirilerek uygulamada karşılaşılabilecek sorunların ve olası çözüm önerilerinin tespiti oldukça büyük bir önem arz etmektedir. Bu alanda yapılacak çalışmaların gelecekte gerek nükleer sorumluluğa ilişkin mevzuatın hazırlayıcılarına gerekse uygulayıcısı olan mahkemelere ışık tutması ve ülkemizde nükleer enerjiye dair hukuki çerçevenin oluşturulmasına katkı sağlaması hedeflenmektedir.The fact that nuclear energy has the potential to have a long-term and transboundary impact on human society and the environment, and even future generations, with its inherent risks, along with the benefits of electricity generation, medicine, industry, agriculture, transport and many other fields, Has led to the need for a private and international legal liability regime. There are different international convention regimes around the world that converge on certain principles of nuclear third party liability. These regimes are the regimes of the Convention on Third Party Liability in the Field of Nuclear Energy (The Paris Convention), the Vienna Convention on Civil Liability for Nuclear Damage and the Convention on Supplementary Compensation for Nuclear Damage. The Republic of Turkey is party to the Paris Convention among these nuclear liability regimes. Just like the others, the Paris Convention allowed its contracting parties to make complementary arrangements as they deemed necessary in their national law, while constituting substantive legal provisions in the national laws of the States Parties within the purpose of consolidation of rules regarding nuclear liability. Although some of these provisions require a legislation in domestic law, our country does not yet have a regulatory law. The examination of the legal regime called nuclear liability law and the reflections of the principles and provisions of the Paris Convention in domestic law will provide important contributions to the establishment of legislative and legal infrastructure in the field of nuclear energy in Turkey. Besides, It is also very important to examine the 2004 Protocol, which is amending the Paris Convention and which is expected to enter into force in the near future, and to determine the problems that may arise in practice and to propose possible solutions by evaluating the effects of the Protocol on Turkish Law. It is aimed that the studies to be carried out in this area will vi contribute to the preparation of future legislations on nuclear liability, and to contribute to the formation of the legal framework in the field of nuclear energy in our country, as well as to shed light on the courts enforcing this legislation.turinfo:eu-repo/semantics/openAccessNuclear liabilityNükleer sorumlulukThird party liabilityÜçüncü taraf sorumluluğuNuclear accidentNükleer kazaNuclear liability paris conventionNükleer sorumluluk Paris SözleşmesiParis ConventionParis Sözleşmesi2004 protocol ParisParis 2004 protokolüspecialistThesis