Browsing by All Authors "Uslu, Nevzat"
Now showing 1 - 4 of 4
Results Per Page
Sort Options
Item Effects of temperature and moisture stress during elongation and branching on development and yield of safflower(Centro de Investigación y Desarrollo Agrario (Córdoba, Argentina); Consejo Superior de Investigaciones Científicas (Spain). Instituto de Agricultura Sostenible., 2002) Uslu, Nevzat; Tutluer, İhsan; Kunter, Burak; Sağel, Zafer; Peşkircioğlu, Hayrettin; Kantoğlu, K. Yaprak; TAEK-ANTHAMAlthough safflower is considered a drought resistant crop, irregular distribution of precipitation and limited rain are the main risk factors for growing this crop in fields under dryland agriculture. This study presents the effects of water shortage and high temperature during stem elongation and branching on development and yield of safflower under non-irrigated conditions in Ankara (Turkey). Three years of results showed that plant height, number of heads per plant, head diameter, and yield were reduced drastically (from 74.4 to 48.2 cm; from 10.2 to 4.1 heads/plant; from 2.3 to 1.9 cm and from 218.9 to 48.4 kg/da, respectively) when the crop was subjected to limited rains. Consequently, supplementary irrigation must be applied during the specific stages of plant i.e. elongation and/or preflowering for ensuring the development of safflower under Ankara conditions.Item Mutasyon ıslahı ile geliştirilen domates hatların verim ve kalite özellikleri(GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü, 2014-09) Kantoğlu, K. Yaprak; Sağel, Zafer; Tutluer, İhsan; Peşkircioğlu, Hayrettin; Kunter, Burak; Özçoban, Mustafa; Işık, Zafer; Özmen, Dilan; İç, Erhan; Şekerci, Süreyya; Günçağ, Nüket; Seçer, Emine; Şenay, Ali; Aydın, Gülizar; Durna, Yüksel; Babahanoğlu, Nejdet; Şirin, Hamza; Akın, Ali İbrahim; Uslu, Nevzat; Şirin, Cismi; Karamanav, Zeynel; R-5419-2019; TAEK-SANAEMOrta Anadolu Bölgesi için ekonomik önem taşımakta olan Ayaş kökenli yer tipi domateste verim ve kaliteye yönelik olarak bir takım karakterleri iyileştirmek amacıyla yürütülen mutasyon ıslahı çalışmasına ait elde edilen verilerin bir kısmı bu çalışmada sunulmuştur. Araştırmada domates için etkili ışın dozu (ED50) olarak belirlediğimiz 150 Gy ışın dozu ile ışınlanmış tohumlar kullanılmıştır. M4 aşamasından itibaren verim, meyve sertliği, kuru madde oranı, brix değeri ve meyvelerin antioksidan (lycopen, beta karoten, lutein ve C vitamini gibi) içerikleri incelemiştir. Burada sunulan çalışmada kontrol ve 16 M5 seviyesinde seçilmiş mutant hatta ait verim, meyve sertliği, kuru madde oranı ve brix verileri sunulmuştur. Elde edilen veriler üzerinde yapılmış olan istatistiki analizler sonucunda kuru madde ve brix değerleri arasındaki farklılığın istatistiki anlamda önem arz etmediği, ancak verim ve meyve sertliği açısından elde edilen veriler arasındaki farklılığın istatistiki anlamda önemli olduğu belirlenmiştir. Meyve sertliği açısından kontrole göre 9/31, 9/22, 8/127 ve 8/50 nolu hatların üstün özellik gösterdiği ve verim açısında da 9/22, 8/127, 8/135 ve 8/96 kodlu mutant hatların kontrolden daha verimli olduğu tarafımızdan saptanmıştır. Halen seçilen hatlarda tescile yönelik son çalışmaların yapılmasına devam edilmektedir.Item Nükleer teknikle patateste mutasyon ıslahı(Türkiye Atom Enerjisi Kurumu, 2010) Şekerci, Süreyya; Sağel, Zafer; Peşkircioğlu, Hayrettin; Uslu, Nevzat; Kayabaşı, Nüket; TAEK-SANAEMPatates üretim ve beslenmedeki yeri bakımından tahıllardan sonra en fazla yetiştirilen ürünlerden birisidir. Günümüzde patates yumrularının hem taze besin olarak hem endüstride cipslik ve parmak patates olarak değerlendirilmesi, nişasta yapımı, alkol elde edilmesi, hayvan yemi olarak kullanılması nedenleri ile kullanımı her gün artmaktadır. Dünyada en fazla patates üretimi yapan ülke Çin’dir. Türkiye de ise 20007 yılı rakamlarına göre 4280 milyon ton patates üretimi yapılmaktadır [4]. Patates yumrulu bitkiler grubundadır, ülkemizin her yerinde patates tarımı yapılmasına rağmen en fazla Orta Anadolu’da bu bölgede de Niğde ve Nevşehir illerinde üretim yapılmaktadır. Türkiye’de yapılan patates yetiştiriciliğinin % 43,2’Sİ belirtilen illerde yapılmaktadır. Yurdumuzda 2007 yılı rakamlarına göre 158.500 Ha alanda [4] patates tarımıyapılmaktadır. Patates tarımında en büyük girdi tohumluktur. Çünkü patates vegetatif olarak yumru ile çoğaltılmaktadır. Kullanılan tohumluk miktarı amaca, ekolojik koşullara, çeşide bağlı olmakla beraber dekara 250-300 kg civarındadır. Ülkemizde 1972 yılından beri patates tescil çalışmalarına başlanmıştır. 2007 yılına kadar 68 çeşit tescil edilmiş ancak bunlardan 2 si dışında (Pasinler, Nif) hepsi yurtdışından tescilli çeşitler getirilerek adaptasyon denemeleri ile tescil edilmiştir [3]. Türkiye de geliştirilen Pasinler ve Nif çeşitleri tohumluk programında yer almamaktadır [2]. Patates tohumluğunda yerli çeşidimiz yoktur. Patates tohumluğunda çeşitler bazında % 100 dışa bağımlı hale gelinmiştir.Bu amaçla ülkemiz şartlarına uygun adaptasyon kabiliyeti yüksek, verimli, hastalık, zararlılara ve depolamaya dayanıklı olgunlaşma dönemi farklı kuru madde, nişasta miktarı yüksek dolayisi ile sanayide kullanılabilecek, tüketici tercihine uygun mutant çeşitler geliştirerek çiftçinin hizmetine sunulması amaçlanmaktadır. Bu çalışmada başlangıç materyali olarak kullanılan ülkemizde uzun yıllardan beri geniş alanlarda yetiştiriciliği yapılan Marfona patates çeşidi 1991 yılında ülkemizde tescil edilmiş orta erkenci olum grubunda, açık sarı et ve kabuk rengine sahip beyaz çiçekli, iri yumrulu bir çeşittir. Virus hastalıklarına oldukça dayanıklı (A,X,Y viruslarina dayanıklı) PLRV virusuna dayanıksız yalnızca yemeklik olarak kullanılabilen nişasta ve kuru maddesi düşük bir çeşittir. Projenin Tarim ve KOyişleri Bakanlığı Niğde Patates Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü ile ortaklaşa yürütülmesi 2004yılında kabul edildi. 2002-2004 yılları arasında Marfona patates çeşidinde doz belirleme çalışmaları tamamlandı. Yumruda doz belirleme çalışması İçin 12 Mart 2004 tarihinde NPAE Müdürlüğünden temin edilen sertifikalı kademedeki Marfona patates çeşidi yumruları Kobalt 60 kaynağında (6.Co) 15,30,40,50,70,100 Gy ışınlanarak serada 3 tekerrürlü saksı denemesi kuruldu. Denemede % çıkış miktarı, çıkış gün sayısı, ana dal sayısı ve uzunluğu ile yan dal sayısı ve uzunluğu ölçümleri yapılarak istatistiki olarak değerlendirildi.Item Yerli üzüm çeşitlerinde mutasyon ıslahına yönelik olarak etkili mutasyon dozunun belirlenmesi ve M1V1 generasyonunda görülen ilk etkiler(Hasat Yayıncılık, 2003) Marasalı, Birhan; Kunter, Burak; Değirmenci, Dilek; Keskin, Nurhan; Kantoğlu, K. Yaprak; Çelik, Hasan; Tutluer, İhsan; Uslu, Nevzat; Sağel, Zafer; Peşkircioğlu, Hayrettin; TAEK-ANTHAMBu araştırmada Sultani Çekirdeksiz, Kalecik Karası ve Uslu üzüm çeşitlerine ait “Etkili Mutasyon Dozu” (ED50) belirlenmiştir. Bu amaçla dinlenme dönemindeki tek gözlü çelikler 25,30, 35 ve 40 Gray (Gy) dozlarında, kobalt 60 (Co60) akut gama kaynağında ışınlamış ve sera koşullarında yetiştirilmişlerdir. M1V1 generasyonundaki bireylerde 50. Günde sürme oranı ve sürgün uzunluğu belirlenmiştir. Ölçümler regresyon analizi yardımıyla değerlendirilerek ED50 (Etkili Mutasyon Dozu) hesaplanmıştır. Buna göre, ED50 değeri Kalecik Karası için 31,50 Gy, Sultani Çekirdeksiz için 25,73 Gy ve Uslu için 21,47 Gy olarak belirlenmiştir. Ayrıca radyasyonun morfolojik etkisi incelenmiş, yapraklarda çatallanma, dişlilik yapısında farklılaşmanın yanı sıra klorofil mutasyonları gözlenmiştir.